Główna postać dramatu – tytułowy Makbet, dokonał straszliwej zbrodni, aby zdobyć władzę. Podczas powrotu z jednej ze zwycięskich wypraw wojennych spotyka on trzy czarownice, które przepowiedziały mu rychłe objecie tronu. Olśniony tą wizją Makbet powziął decyzję o zabiciu prawowitego władcy Dunkana. Namówiła go do tego żona, Lady Makbet, której wybujała ambicja przesłoniła początkowo wyrzuty sumienia. Zbrodnia pociągnęła za sobą kolejne – zginęli: Banko, przyjaciel Makbeta oraz rodzina pana szkockiego Makdufa. Bohaterowie starali się zachować zimną krew i nie wydać swoich morderstw; ich psychika okazała się jednak za słaba. Lady Makbet dręczyła wizja plam krwi na dłoniach. Makbet natomiast majaczył, widział ducha Banka, stracił kontrolę nad sobą i wyzwolenie widział tylko w śmierci. Ostateczna kara nadeszła jednak z zewnątrz – Makbet stracił tron i zginął w pojedynku z Makdufem, „przedwcześnie z łona matki wyprutym”. Chwile przedtem Lady Makbet popełniła w obłędzie samobójstwo. Makbet miał wybór: mógł wszak zbagatelizować, zapomnieć przepowiednie wiedź jak jego przyjaciel Banko. On jednak uległ pokusie i żądzy władzy. Kara miała dwoisty charakter – wewnętrznie objawiła się obłędem, zewnętrznie – utratą tronu, upadkiem i śmiercią.