Jednym z gatunków literackich, które swój początek wywodzą z Pisma Świętego jest przypowieść. Przypowieści są to formy narracyjne mające znaczenie przenośne, a nie dosłowne. Zawierają tzw. drugie dno, prawdę moralną, filozoficzną, religijną.

Jednym z motywów zaczerpniętych z biblijnych przypowieści jest powrót syna marnotrawnego. Możemy go interpretować zarówno dosłownie, jako historię o synu marnującym dobra, źle nimi gospodarującym, tracącym rodzinny majątek, jednak pod koniec z pokorą powracającym do rodzinnego domu oraz przenośnie, jak opowieść o człowieku, który zawinił i zszedł ze złej drogi, jednak z czasem uświadomił sobie swoje błędy i powrócił do prawego życia.
Przypowieść opowiada o jednym z synów, który poprosił ojca, by ten podzielił majątek i dał tą część, która mu się należy. Młodzieniec wyruszył przed siebie i zaczął żyć kosztem wciąż uszczuplanego majątku. W niedługim czasie wydał wszystko. Musiał z czegoś żyć, więc najął się do wypasu świń. Upadł tak nisko, że podjadał świniom jedzenie. Postanowił powrócić do domu, ale swoją decyzję często odkładał w czasie, gdyż obawiał się gniewu ojca i czuł ogromny wstyd. Bieda, ciężka praca oraz głód to bezpośrednie przyczyny decyzji o powrocie do rodzinnego domu. Gdy ojciec zobaczył swego syna zorganizował na jego cześć wielkie przyjęcie.

Ojciec odpowiedział wiernym domownikom, że „trzeba się weselić i cieszyć z tego, że […] brat twój był umarły, a znów ożył; zginął, a odnalazł się”. Bohater po metamorfozie, jaką sprawił powrót do domu jest pokorny, gotów do poświęceń, pełen miłości dla swoich bliskich. Jego powrót wprowadza szczęście do domu rodzinnego.